Per jaar krijgen 6000 mensen in ons land de diagnose epilepsie. Met een behandeling wordt uiteindelijk 70% aanvalsvrij, dit betekent dat er zo’n 120.000 mensen in Nederland zijn met actieve epilepsie. Actieve epilepsie houdt in dat iemand nog aanvallen heeft of nog medicijnen gebruikt. Bij mannen komt epilepsie 15% vaker voor dan bij vrouwen.

 

Medicijnen helpen aanvallen te voorkomen, ze genezen de epilepsie niet. Medicijnen tegen epilepsie noemen we anti-epileptica.

Bij ongeveer 70% van de mensen met epilepsie helpen de medicijnen goed, dat wil zeggen dat ze (bijna) nooit meer een aanval krijgen. Soms kost het wel enige tijd om de juiste hoeveelheid en combinatie van de medicatie te vinden. Het gaat namelijk om het goede evenwicht en zo min mogelijk bijwerkingen. Anti-epileptica en andere medicijnen kunnen elkaar namelijk beïnvloeden, anti-epileptica moet dagelijks en voor langere tijd worden ingenomen.

 

- Welke medicijnen zijn er voor epilepsie:

Medicijnen om aanvallen te voorkomen: Er zijn veel soorten anti-epileptica voorbeelden zijn: carbamazepine, valproïnezuur, levetiracetam, en fenobarbital dit zijn middelen die dagelijks gebruikt moeten worden.

 

- Medicijnen om aanvallen te stoppen:

In sommige gevallen krijgen mensen benzodiazepinen om de aanval te laten stoppen. Voorbeelden zijn: clonazepam, en diazepam. Deze middelen kunnen met een injectie, met druppels, of met een rectiole worden gegeven, dit een vorm voor de rectale toediening van kleine hoeveelheden vloeistof. Dit een tube met een lange tuit. Daarmee kan het medicijn via de anus worden gegeven, voor sommige mensen is een speciale neusspray geschikt.

 

- Wat zijn bijwerkingen van medicijnen tegen epilepsie:

In het begin van de behandeling van epilepsie kun je last hebben van bijwerkingen, soms gaan de bijwerkingen niet weg. Soms komen ze pas als u de medicijnen al een tijd gebruikt, het is belangrijk om de bijwerkingen op te schrijven. Veel mensen met epilepsie slikken lange tijd, soms levenslang medicijnen.

Voorbeelden van bijwerkingen zijn:

* Slaperigheid

* Duizeligheid

* Langzamer reageren

* Vermoeidheid

* Droge mond

* Misselijkheid

* Hoofdpijn

* Diarree

* Meer of juist minder eetlust